The EMERALD that was.

Natatandaan mo pa ba
Nang tayong dalawa ay unang nagkita
Panahon ng kamusmusan
Sa piling ng mga bulaklak at halaman
Doon tayo nag simulang
Mangarap at tumula

Nakakalungkot isipin na minsan sobrang solid nitong grupo na 'to. Na minsan rin siyang hinangaan dahil sa lakas ng pagkakaibigan na nabuo nila. Na minsan ko ring inisip na, finally, thank you Lord!, because this is the kind of friendship that I wanted.

Siguro kasi kahit na sabihin na rin nating dumami na yung kaibigan ko sa pisay, itong grupong 'to lang talaga ang mapagkakatiwalaan ko sa lahat. kasi ito lang yung tumanggap sakin bilang ako at bilang tao.

dramatic 'to alam ko. pero ganito yata talaga yung masasabi mo kung malalaman mo na marami na rin palang lamat yung emerald na minsan mong hawak.

Natatandaan mo pa ba
Inukit mong puso sa punong mangga
At ang inalay kong gumamela
Magkahawak-kamay sa dalampasigan
Malayang tulad ng mga ibon
Ang gunita ng ating kahapon

Una si silent_grip. those were hurting words. at kahit pakiramdam ko walang credibility yung sinabi niya, ang lakas pa rin ng impact na may na-"outcast" sa grupo.

Panagalawa yung isang blog. May strikethrough yung eme sa description niya sa sarili niya. ang sakit sa pakiramdam kasi siya yung isa sa mga tao na sobrang pinagmamalaki ko na naging emeraldian.

Pangatlo yung mga taong napalayo na ng tuluyan. Bakit ilang beses ka na bang nakapag-hi kay Gian Acedo? o kahit kay Lia man lang? Ilang beses ka na bang nakipagkwentuhan kay Llyza, o kahit kay Mari lang?

Pang-apat yung mga taong napalayo na hindi mo man lang napansin. Yung mga taong pakiramdam nila ngayon di mo na sila kaibigan. Oo, may ganun. At alam kong hindi mo napapansin. Ako rin mismo hindi ko namalayan.

Panlima, andami nang mga nangyayari na naglalayo sa dalawang tao sa loob ng grupong to. alam niyo na kung ano yun.

Ang mga puno't halaman
Ay kabiyak ng ating gunita

Nagseselos ako sa'yo. Period. Siguro kasi ang galing mong makisama na parang ang daling maka-attach ng ibang tao sayo. Kaya pakiramdam ko tuloy pinalitan mo na ko sa barkada. No big deal, actually, pero ewan. Ganun yung feeling eh. Pero alam mo, naaawa ako sa iba mo pang bestfriends. Kasi sila mismo, pakiramdam ko, nagseselos sa mga bago mong kaibigan ngayon. Tama si **********, in a mater of life and death, baka nga mas piliin ka pa nila.

Hindi naman sa selfish, pero ganun yung pakiramdam eh. You have the big tendency to make someone feel replaced.

Sa pag-lipas ng panahon
Bakit kailangang din lumisan?

Miss ko na kayo. Sobra.

Panapanahon ang pagkakataon
Maibabalik ba ang kahapon?