Shet

Ang masakit lagi ay kapag narealize mo na kung bakit may mali, bakit may hindi tumutugma sa dapat mangyari, at bakit parang nauuwi sa kawalang saysay mo ang mga bagay-bagay.

And then the only thing that probably answers the question hurts so much because it's so true.

I feel stuck right now. Not struggling. Just plain stuck. Yung tipong pagod na gumalaw. Nakakapagod na lahat eh. Sobra.

The moment I let go and finally walk and traverse a path is the moment i would be able to breathe one more time. Sa ngayon, ayan. Napapagod lang ako. Kakaisip. Kakahalukay sa isip ko bakit, paano, at kung dapat ba.

Shet. Shet.

Pasensya ka na kung wala kang magegets sa binabas mo, pero ganun naman di ba? Kapag di na kaya ng loob mo, dapat pinapalaya na lang. Para muling makahinga. At muling makapag-isip. Emotions are never good for the brain. They're not very good for blogging either. haha.

Namiss ko magblog. Pero kahit ito, nakakapagod na. Sana di dumating ang araw na di na makakakita ng kahit isang titik ang blog na to. Haha.

Back to BDI