12.21.2010

Diversion

My favorite would be watching something funny.

Akala ko dati pagsusulat eh, but I figured that the very sadness I'm trying to get away from is the same thing I end up using to write. So parang torture lang. Ayaw mo na nga maramdaman eh. Tapos pinaramdam mo pa ng paulit-ulit. :))

I know some people who eat. Some play video games. Yung iba nagaaral - probably the best of them all: nalungkot ka nga, productive ka naman.

Or you talk to people who'd listen. Someone who'd give a damn but won't add up to the feelings. Naghahanap ka ng tenga. Tenga lang: hindi kaibigan, kaaway, o kasama. Basta alam mo lang na narinig ka.

But at the most cruel times, nothing beats sleeping - tapos hihilingin mo na lang na mas enlightened ka na pagkagising para alam mo na gagawin or na mas rational ka na or na mawawala na lang yung pakiramdam bast-basta. We get stuck by the prospect of a reset everytime we become sad - we look back and hope it didn't happen. Kaya itutulog na lang. Kunwari panaginip. Mahaba, malungkot, masakit na panaginip.

Minsan kung di ka makatulog: alcohol. Kahit konti lang, yung basta mapagod lang yung mata mo. Para pumikit na siya finally. As long as the eyes can see that the world continues, moves on, does not care that you're hurting and does not take its time to go back: you hurt even more. Pag pumikit na ag mata, susunod sa pagtigil ang utak. Susunod ang sandali. Susunod ang pakiramdam.

At the end of the day, you still end up with the same feelings before the diversion. But diversions are nice breaks.

Now, I'm sad. But I don't want a diversion. I don't want breaks. Especially pag wala kang say sa nangyayari. May gusto ka lang mangyari at kahit paano mo pa gustong may magawa, wala kang effect sa problema.

Para kang diversion: isang break, isang time-out, isang malaking facade.

12.11.2010

One year ago

One year ago seemed so far away, but honestly, it feels like yesterday. (just like my blog entries! theri existence was one year ago)

And one year ago, i felt different. I was different. Actions, feelings, words, outlook. Everything. If the past me would see me now, he'd be horrified. Kasi kahit ako naman nagugulat sa sarili ko. It feels like yesterday, and that makes the whole point. Can changes really come this fast?

Sometime I wish my old self back. The walled me. Parang China lang - may great wall. It was very protective and secure. And when everything outside is too chaotic - or hurtful - you just go back inside. AND FUCKING NOT CARE. :))

Pero di ba parang bata ka lang nun. Haha. Now, I hate the times when I miss my old self because I know that this was somehow better. At the same time, at these times, my old self wouldn't be hurting. While the new me, well, at least I still haven't cried.

I miss that talkative person back. The one that outshines everyone with his voice (yes, he's dealf so most of the time he's not really aware, BUT YOU WON'T TAKE THAT FACT INTO CONSIDERATION, trust me. that makes what i just type unnecessary. oh why do you love the unnecessary at these times ryan?), the one that delivers point blank his opinions, and the one that defends, justifies, and tells everyone what he believes whether they get offended or not.

Sounds like a monster. :))

But people once came up to me and thanked me for being brutal. May I just say: PEOPLE ARE AMAZINGLY INCONSISTENT. :))

Deh, rant lang to. Parang kung paano ko namimiss na maging bata kasi walang iniisip. Ganun ko din namimiss maging ako ulit. Kasi walang iisipin.


Potential jobs that are most likely fit for ryan now: Taga-xerox (kasi di masyado nagiisip), taga-xerox sa CJ's Photocopy (kasi hindi nagiisip at all), Philippine politician (hindi capable magisip), or mayamang may-ari ng mundo (di rin nagiisip, gumagastos lang)

9.20.2010

walang title para hindi controversial. haha.

(well, multiply and blogger, you guys used to be my oh so very good friends with my opinions and all. ngayong lahat naman nasa facebook na, i guess, not posting this on facebook may reduce harm to me)


Hindi ba nakakahiya para sa isang taga-UP na tumanggap ka na lang ng tumanggap, life is unfair anyway?

Kelan pa tayo nagsettle sa kung anong meron na? I refuse to accept the fact na dahil lang may heirarchy ang profession ko at nakadepende ka talaga sa nasa itaas mo eh hindi ka na magrereklamo. Fuck, kaya maraming naabuso eh. Yan, yang mentality na yan ang isa sa may kasalanan ng paghihirap ng mga Pilipino. Just leave the system be, pero blame the system kung wala kang mablame o kung allowed ka magblame. Kung hindi, leave it be.

Eh di ba kaya nga may student evaluation? So ano yun, pautot lang nila? Kunwari kasali tayo sa decision pero hindi naman talaga kasi kapag nagreklamo ka, imamark ka nila as mareklamo tapos matakot ka kasi doomed na ang medical career mo all your life! Halaaa. Eh di nawalan ng point yung student evaluation kung bawal maging mareklamo, lalu pa kung yung mismong ineevaluate mo ang magsasabi kung amreklamo ka o hindi. Nakakalungkot naman yun.

Ok naman ang reklamo basta nasa tama eh. basta hindi ka nagrereklamo na asul ang langit o berde ang logo ng school mo, ayos lang para sakin ang isang reklamo. Lalu pa kung reklamo yun dahil mapanghi yung room mo samantalang kayo ang unang batch na tinaasan ng tuition matapos ang matagal na matagal na panahon. Ang reason pa nila, improvement ng school pero mapanghi pa rin room mo.

At kung sabog exams mo, masama magreklamo? Kung makapagdemand sila at makapaghussga ng kakayahan mo base sa iilang tanong, parang walang bukas, pero ikaw kapag humiling ka lang na maging reflective sa dapat mong malaman yung exam mo, mareklamo ka na. O kaya pag di makatarungan yung scehdule mo, mareklamo ka na.

Kaya stagnant ang Pilipinas eh. Marami kasing lumulunok lang ng kung ano ang nandyan na. Walang nagsasalita, walang lumalaban sa status quo. WALANG NAGSUSUBOK HUMINGI NG PAGBABAGO.

Parang PGH. Ayan na yan eh, why bother wishing for a better state right? Hell, why even think of fighting for one? Parang classroom o schedule o exam lang.

Di mo ba naisip na the same people asking for status quo are the same people benefiting from the current system?

Kung walang mga mareklamo, walang Katipunan. Kung walang mga mareklamo, walang HUKBALAHAP. At kung walang mga mareklamo, walang People Power.


Oo, pwede rin kasing negative ang pagiging mareklamo. Pero lahat naman ng bagay eh pwedeng negative o positive. Kaya hindi dapat tinitignan ang katangiang iyon ng masyadong masama. Dapat nireregulate, hindi ineeradicate.

Nakakalungkot na ang "life is unfair" dati ng mga taga-UP ay sinusundan ng "let's fight for change" pero ngayon ang sinasabi na lang: "tanggap na lang ng tanggap."

Basta ko ayokong tumanggap lang ng tumanggap. Magiging mareklamo ako kung nasa tama. At least, kahit kaunti, maparating ko man lang na hindi ako natutuwa sa estadong nakikita ko.

8.24.2010

Paninindigan

I promised to blog about this. Haha.

Situation: We were with 15 JAPANESE (and 1 Chinese) medical students and we were touring them around Intramuros.

Setting: Fort Santiago

Ryan: "We are now in Fort Santiago. This was once owned by a datu, which was what we call a king back in the Pre-Spanish era. When the Spaniards saw it, they realized its strategic place and made it into a fortress where they imprisoned Chinese pirates and Spanish political prisoners. During the World War II, this was USED BY THE JAPANESE AS A TORTURE CHAMBER."

*blink*blink*

wahaha. benta. pero sabi ko sa sarili ko noon papanindigan ko na. nasabi ko na eh. kaya naman:

Japanese student: "Do you mean Japanese soldiers lived here or they used it?"
Ryan: "They USED it."
Japanese student: "How?"
Ryan: "They used this, the whole intramuros, as their citadel when they conquered the Philippines."

Naisip ko kasi, bakit ko kelangang baguhin ang kasaysayan ng isang lugar para lamang magpasintabi sa ibang lahi. It's not like I'm telling lies or I'm rewriting history. Totoo namang ginahasa at pinagpapapatay nila ang mga kababayan natin noong panahong iyon dahil lang gusto nilang maghari sa buong Asya. Totoo namang sa Fort Santiago nila winasak ang sandamukal na karapatang pantao ng maraming Pilipino. Totoong naging saksi ang Intramuros sa madaming krimen na ginawa nila.

Kung hindi nila alam iyon, pwes kung ano mang nasyonalismo o pagiging makabansa ang meron sila, peke iyon. Kasama ng totoong pagmamahal sa bansa ang paglunok sa dumi at baho nito at pagmamahal dito kahit pa alam mong nakakahiya ito (at kaya nga mapapaisip ka kung may amerikano kayang talagang mahal ang bansa niya? haha. eh di nga nila mahanap ang US sa mapa, kasaysayan pa kaya nila? Alam kaya nilang barumbado manakop at walang habas manapak ng karapatang pantao ang bansa nila?).

Kaya kung tutuusin, bakit ba ko mahihiyang sabihin sa mga hapon na iyon na pinatay at binaboy nila ang aking lahi? Totoo naman. Hindi ka naman nagagalit sa kanila dahil hindi na sila ang kanilang mga ninuno pero dapat, matapang kang pinapaalam na sa lupang tinatayuan nila ay may mga umapak na hapon at nanamantala sa ganda ng Pilipinas.

At dapat matapang kang sabihin (at ipaglaban) na sa lupang iyon, may namatay kang kababayan, na walang ginawang kasalanan kundi ang mabuhay sa isang bansang pinagsamantalahan ng mga dayuhan.

------

At timely rin pala ang realization na to. Oo na wala nang kwenta ang kapulisan ng bansang to. Pati media walang habas sa paghahabol ng rating kaya kahit nakakasagabal sila ay sige pa rin. Oo na di na kami safe.

Pero matapos nito, hindi ako naapektuhan. Naisip kong nakakalungkot ang buong pangyayari na sana hindi na lang siya nangyari. Ngunit dahil tapos na, inisip ko na lang na at least nakita na ng lahat ngayon ang matagal nang isinisigaw ng taong bayan - WALA NA PO KASING KWENTA ANG MGA PULIS NGAYON. Kaya nga nagtataka ako na nagtataka sila noon ilang taon na ang nakaraan sa isang survey kung bakit walang tiwala ang mga Pilipino sa mga pulis natin. Kelangan pa ba talaga ng isang mahabang hostage drama para magising ang mga nasa taas sa tunay na sitwasyong ng mga tagapagtanggol natin?

Naisip ko rin na mas lalu nga nating dapat mahalin ang bansa natin eh. Kung mapapansin mo kasi, wala naman talaga tayong kakampi sa international scene. Imbes na ikahiya mo ang 'sang kapulisan, mas tamang aksyon naman ata na isulong mong magkaroon ng pagbabago dito. Sa huli, wala naman kakampi sa atin kung hindi tayo-tayo lang rin.

Mahal ko ang bansang 'to, kahit alam kong wala ni isang lugar nito ang walang problema. At sa puntong ito, tingin ko, totoong pagmamahal ang mayroon ako. :)

6.19.2010

Shet

Ang masakit lagi ay kapag narealize mo na kung bakit may mali, bakit may hindi tumutugma sa dapat mangyari, at bakit parang nauuwi sa kawalang saysay mo ang mga bagay-bagay.

And then the only thing that probably answers the question hurts so much because it's so true.

I feel stuck right now. Not struggling. Just plain stuck. Yung tipong pagod na gumalaw. Nakakapagod na lahat eh. Sobra.

The moment I let go and finally walk and traverse a path is the moment i would be able to breathe one more time. Sa ngayon, ayan. Napapagod lang ako. Kakaisip. Kakahalukay sa isip ko bakit, paano, at kung dapat ba.

Shet. Shet.

Pasensya ka na kung wala kang magegets sa binabas mo, pero ganun naman di ba? Kapag di na kaya ng loob mo, dapat pinapalaya na lang. Para muling makahinga. At muling makapag-isip. Emotions are never good for the brain. They're not very good for blogging either. haha.

Namiss ko magblog. Pero kahit ito, nakakapagod na. Sana di dumating ang araw na di na makakakita ng kahit isang titik ang blog na to. Haha.

Back to BDI

5.15.2010

For Presidential Spokesman Olivar: Arroyo is indecent, too. (Election Bitterness Post 10)

The problem with the palace is that they are always hypocritical.

In response to this news article: http://ph.news.yahoo.com/gma/20100515/tph-palace-reminds-aquino-60-did-not-vot-d6cd5cf.html

Saying that Aquino's snubbing of the administration's "efforts," especially that of refusing to swear in as president under Justice Corona is, yes, in a manner, legal but somehow disrespectful politically and culturally. But Olivar forgets that the very appointment of a new Chief Justice days after the elections and in a situation wherein the current Chief Justice is only retiring at a much much later date - ignoring the very tradition that the new president can appoint the new Chief Justice and that a smoother transition of government could have actually proceeded without the appointment - is also in itself, legal, but politically and culturally indecent as it created more barrier to the transition (being it is such a weird and unnecessary move from the president).

I don't trust Arroyo, sorry. And if I were Aquino, too, I'd really rather be sworn in by someone else and be extra careful of the "moves" the power-hungry Arroyo is doing in her last days as President. (Yes. Last days. Kasi baka sa susunod as Prime Minister na. hahaha)

5.07.2010

On Corruption: I will not vote for Noynoy 1 (Election Bitterness Post 9)

Naniniwala akong ang kawalan ng nagawa habang naka-upo sa pwesto ay isa ring uri ng korupsyon.

Dahil kung nakaupo ka sa isang posisyong binabayaran ng taong-bayan at hindi mo halos nagagampanan ang mga tungkulin mo dito ng buong-buo, eh di para ka na rin talagang kumukuha lang ng pera sa kaban ng bayan (i.e. yung sweldo mo) at ginagasta ito ng walang binabalik na kahit ano sa pinanggalingan nito.

Ang pinakaibig-sabihin ng korupsyon ay iyong paggasta ng pera ng taong bayan upang magamit sa mga pansariling interes. Kung tutuusin, kumuha ka lang ng maraming ballpen sa isang opisina ng pamahalaan upang iuwi sa iyong mga anak at magamit nila sa eskuwela ay isa nang mababang uri ng korupsyon - dahil ang ginamit pambili ng mga iyon ay buwis ng mamamayan at kinuha mo lang ito ng walang kapalit. Lalu pa naman marahil ang kumuha ka ng sweldo sa mga mamamayan pero ikaw mismo, wala kang ginagawa at hindi mo ganap na natugunan ang tungkulin mo bilang mambabatas. Eh di halos katumbas nun ang pagnanakaw - yun nga lang sa ganoong paraan, legal kang kumukuha ng pera sa taong bayan pero wala kang binabalik na kapalit nito.

Hindi kasi patas na ipangako niya sa iyong walang korupsyon samantalang ang mismong kawalan niya ng nagawa ay maaaring repleksyon ng isang mababang uri nito.

Given the benefit of the doubt, however, it will be good if he really can stay clean and not corrupt for the whole six years of his term. He may serve as a valiant inspiration, yes.

But does he have enough political will to persecute those people who will commit corruption?

4.30.2010

Why GORDON SHOULD BE President 1 (Election Bitterness Post 8)

Seriously, i almost decided not to vote for him too "kasi nga hindi siya mananalo."

Pero yun yung problema eh. Either you are not voting for Gordon because you're voting for noynoy because you're emotionally attached to Cory or because you don't want Villar to win. And yes, if you're voting for either Villar or Gibo, you have to analyze character more (or analyze your sanity for that matter) for the former and analyze politics a little bit more for the latter. These two simply don't deserve it.

And yet, the only one who seems to be genuinely concerned - and by this have a clear platform and STAND on what he's gonna do - for our country is left to be, well, not voted because he would not win anyway.

There is something seriously flawed with that reasoning.

I will NOT VOTE for him because he will not win.

Isn't the mere act of not voting for someone the CAUSE of why he will lose? Then, how, for pete's sake, can you make that a reason for not voting. Are we now this stupid to not realize it's a paradox and more so be trapped by it??

I vote for the person who I know would do something when he's in that palace. I vote for the person not vowing to stop poverty but laying out platforms and concrete moves on how to do so. I vote not for the person who presents me with only a surname as his mere justification for winning but for the one who presents me with his vision.

My choice remains this. I don't care if my countrymen chooses otherwise. If they do, that just means they remain in the dark.

I refuse to not vote for change.

I don't care who wins.

What I care about is whether my vote is right or not.

I will vote for CHANGE. Sana kaya mo rin yun gawin. :)




4.10.2010

Ramdam Ang Kaunlaran (Election Bitterness Post 7)

Do you remember what you felt when you saw the "Ramdam ang Kaunlaran" poster of GMA? Ako ang alam ko nagalit ako. Yung tipo ng galit na sobrang lalim na hindi ako nakagalaw at halos wala na kong naramdaman.

Sa medicine, mas masakit ang acute pain kesa sa chronic pain dahil kapag chronic na, nakapag-adapt na yung katawan mo, kahit papano.

Kung ito ang dahilan kung bakit mas nakakaya na natin ngayon lunukin ang kabalahuraang ginagawa satin, maiintindihan ko. Kaso kapag ba sobrang tagal na rin nating iniinda, patas bang hindi na natin hilinging makalaya mula dito?

Nakakatawa lang kasi may mga tao na nagsasabi sa youtube dati at sa iba pang site na kaya daw ang baba ng tingin satin ng ibang bansa ay dahil ang palaging favorite topic ng indie films, etc. ay yung kahirapan ng bansa. kaya daw third world na third world tayo.

Una, yun kasi talaga ang silbi ng isang pelikula. Magpadala ng mensahe sa manonood at hindi para pakiligin ka o patigasin ang isang parte ng katawan mo.

Pangalawa, sige nga, kung hindi natin sasabihin na naghihirap tayo, anong sasabihin natin? Ramdam ang Kaunlaran?? "Ramdam ang Kaunlaran" ladies and gentlemen. Ramdam na ramdam. Look around, tapos isigaw mo yan.

Tiyak, may sasaksak sayo. Kung wala, hintayin mo ko, i'm coming!

Oh eto, to drive the point:





Please vote wisely. Please.

Kunwari, isipin mo, matindi na climate change tapos pwedeng anytime, malay mo, maletse na ang earth at sirain niya na bansa natin. This may just be the last elections we're gonna have. Tapos hindi ka pa boboto? More so, hindi ka pa boboto ng tama?

4.06.2010

Pag sinabi kong random post number 10 to babasahin mo. Hahaha.

I am seriously disturbed by the power my random posts attained. Nakakatakot na. The posts are becoming a source of new rumors at akalain mong maraming may gusto magbasa ng random posts??

Sorry. I'm killing all of them. (except one. :P)

Ayoko na maging source ng chika. Pasensya na sa lahat ng kailangangan ko hingan ng pasensya. Well, hindi ko rin naman alam bakit ko kayo kelangan hingan ng pasenysa, pero just in case. :P

Pero bago yun:

Feeling niyo kasing lahat naiintindihan niyo ang mga random posts ko. HINDI KASI. kahit anong isulat ko, kahit sabihin ko pa sa inyo na tama o mali yung feeling niyo tinutukoy ko (pwede ko ngang imbentuhin to eh. hahaha. yikee. hindi niya alam alin dun fake. wahahaha.), hindi niyo pa rin magegets. Hindi ko lang naman kasi tinatago yung pangalan sa inyo.

I hide the WHOLE situation. hello, walang nga backgrounder yung random posts ko, how are you so sure we are on the same page? (may exceptions na entries, yung mga nauna ata) Ang laman lang naman niya emotions. yun lang yun.

And these are all immaturities put into writing. Haha. Oo, ganun ako katapang magsulat pati immaturities ko nilalagay ko sa blog ko, pakelam mo? Hindi kasi ako mahilig sa poem katulad ni Cons o sa witty essays kagaya ni KB. Tapos pinagaaralan ko pa ang witty writing para maging nakakatawa ang commentaries ko on politics (but with med in the midst, pano ko naman magagawa to??). Kaya ayan.

Tsaka ayoko na kaya masabihan na: "Oh ryan baka iblog mo na naman to!"

Please. feeling kayo. hahaha. yikee feeling important kala mo naman ibablog kita. hahahaha.

I guess it's really true what i read somewhere that the reason Teledramas that have exhilirating confrontation scenes between the protagonists and the antagonists are a big hit to Filipinos is because it is the manifestation of what we are always afraid to do: CONFRONT people.

Kaya naeeskandalo lahat ng tao sa mga post ko kasi it is a way to confront someone. (or something depende kung totoong entity yung inaaway ko o imbento ko lang. wahaha.) I guess I'm a scaredy cat that way, too, since I only confront people indirectly, via these blog posts.

Oh kaya tama na ang kaduwagan. Harapin na ang mga problema at ang mga masasamang loob. UP fight (ano daw? waha. ang labo. :P)!!!!!

---

Oh ayan. Puro na lang politics ibablog ko ha. haha. ayan mabore ka na! mabore ka na! hahahaha.

4.05.2010

Ryan wins!!! (Lau loses.)

[21:47] xair7890: tim!
[21:47] xair7890: sumagot ka!!
[21:47] xair7890: hahahahaha
[21:47] Lau Lukban: may mga timer sa internet
[21:47] Lau Lukban: hahahah
[21:47] Lau Lukban: diba?
[21:48] xair7890: tim?
[21:48] xair7890: dyan ka pa?
[21:48] xair7890: lau panget!!!
[21:48] Lau Lukban: bakit ako panget?
[21:48] Lau Lukban: :(
[21:48] xair7890: summoning chant yun
[21:48] xair7890: hahahahaha
[21:48] Lau Lukban: loser
[21:48] Lau Lukban: ka
[21:48] xair7890: tim!
[21:49] xair7890: i call you!
[21:49] xair7890: lau panget!!
[21:49] xair7890: waaah
[21:49] xair7890: ayaw niya sumagot
[21:49] xair7890: hahaha
[21:49] Lau Lukban: RYAN PANGET
[21:49] xair7890: sige!
[21:49] xair7890: game tayo
[21:49] xair7890: hahaha
[21:49] xair7890: tingnan natin kanino sasagot si tim
[21:49] xair7890: hahahaha
[21:49] xair7890: lau panget!!
[21:49] Meebo Message: Could not IM buddy
[21:49] Meebo Message: Could not IM buddy
[21:49] Lau Lukban: sasagot yan
[21:50] Lau Lukban: ryan panget
[21:50] xair7890: oh wala
[21:50] xair7890: ako naman
[21:50] xair7890: lau panget!!!
[21:50] Lau Lukban: oh wala uli
[21:50] jay magbojos: baka naman nagttime na sya ng self nya now
[21:50] Lau Lukban: RYAN SOBRANG PANGET
[21:50] jay magbojos: at busy sya
[21:50] xair7890: haha
[21:50] Lau Lukban: ...:))
[21:51] xair7890: hindi
[21:51] xair7890: mananalo ako!
[21:51] xair7890: ako naman
[21:51] Lau Lukban: fail tayo
[21:51] xair7890: Lau is UGLY!
[21:51] Timothy Reynold Lim: kaya cya within 7
[21:51] jay magbojos: haha grabe ang benta nyong dalawa kahit antok na antok yung utak ko hahaha
[21:51] Lau Lukban: DANGNAMIT
[21:51] Timothy Reynold Lim: like 6:50
[21:51] xair7890: PANALO AKO!!!!!!!
[21:51] xair7890: YEY!!!!!!!!!
[21:51] xair7890: YEY!!!!!!

4.04.2010

random number 9

RULE: bawal magcomment sa random posts ko. beh. ang magcocomment panget. at may tae sa pwet. at may putok. tsaka buhok sa leeg. ewww.

-----------------------------

Alam ko Easter. Pero shet naman kasi hindi ko naman kasalanan (or sige na kasalanan ko na!) na naspike na naman galit ko eh. sorry talaga. ginagawa ko na nga to para malabas ko na tapos i will try my best to forget it after. Pramis. Ilalabas ko lang talaga. Please forgive me.

Tarantado kasi yung mga katulad mo eh. Nagagalit ako para sa kanya na hindi niyo naman naiintindihan AT ALL. Sa kanya ko nakita kung anong epekto ng pang-iissue and I was so damn sad na ginagawa ko siya dati. I promise I will try to change and be not like you anymore.

Ikaw? Kelan mo balak?

Just so we're clear, the next time you do it again, this will not be a random post. I will valiantly put your name here.

Punyeta kang IBON ka. Hindi maganda maidudulot ng pinost mo. And dami ko na namang kelangang gawin to fix things. Pwede ba?? napapagod na ko.

Sige. Tingnan natin kung mafifigure out mong ikaw to. Pasalamat ka Easter ngayon. Dapat mas matinding mura yan eh tapos bold, italicize, underline pa.


-----

Ayan. Nalabas ko na. Kakalimutan ko na pramis. Tapos papatawarin ko na rin. Pramis.

Hay life. Ang hirap maging Kristiyano.

I'm sorry... :(

3.31.2010

3.29.2010

random number 8

RULE: bawal magcomment sa random posts ko. beh. ang magcocomment panget. at may tae sa pwet. at may putok. tsaka buhok sa leeg. ewww.

-----------------------------

hindi mo to mababasa kasi hindi ka marunong magbasa ng blog-slash-multiply ng ibang tao. waha. (selfish ka! selfish! hahahaha)

The nomination was, at first, a joke. Sabi mo kasi you failed at being a good leader back in high school. Sa loob loob ko naman, gago pala tong tao na to; ang dami kayang tumingala sa kanya nung high school (figuratively) tapos magpapaka-emo na kala mo deserving malungkot. wahaha. And so i nominated you back in first year. Wala namang masama. Everything still relied on the vote.

At akalain mong tama naman kasi ako to trust you in handling the job.

And dude, seriously, you were so fit for the job not because you were such a great leader but because of the little failures as a person that you have, ironically.

Una, you think so differently from anyone else that it's just hard to understand you sometimes. Seriously. Living with you allowed me to see how seriously insane you can be. haha. At dahil dun, you are always able to think out of the box. Hindi ka narerestrict ng conventional ideas at ng traditions sa pagli-lead. Your amazingly insane ideas to attain certain objectives allow people to reassess how they can do things. And people has to learn from you this. The world stagnates when creativity stops. Pag nagsistick na ang mga tao sa isang formula na nagwowork, ibig sabihin nagfefail na ng sobra sobra yung leadership. Kapag wala ka nang creativity and you just do what has been done, then you're merely guiding (na pwede na kung mediocre lang naman ang target mong leadership) and not opening possibilities and leading your people to what you believe they can do and what they want to achieve.

Pangalawa, sobrang makapal ang mukha mo. As in. Marami kang kalokohang ginagawa na hindi ko magagawa sa tanang buhay ko. And this trait allows you to be brave - brave enough to introduce something so wacky as an option for the class; brave enough to push for activities no class has ever done before; brave enough to uphold ideals in front of the classand to stand by it; and brave enough to stand up for the class in matters that we needed to be defended. Masaya minsan magkaroon ng leader na makapal ang mukha kasi alam mong magiging matapang siya to take on challenges. Ang maganda lang sayo, you didn't go overboard and your feet stayed on the ground.

Pangatlo, in line with this, isa kang taklesang nialalang. Mabait ka, oo, pero grabe lang ang katalasan ng dila mo. As in. Believe it or not, mas matalas ang dila mo sakin at mas prangka kang tao kesa sakin. But this allowed you to at least assert a certain amount of responsibility from people. Di mo kasi alam kung paano magsabi ng isang bagay in a kind way minsan eh. Thus, kapag nagbibigay ka ng comment minsan, nagiging straight to the point at nalalabas mo talaga ng buo yung opinyon mo on things - not caring kung anong sasabihin ng iba. At dahil diyan, napapakita mo ng buo sa mga tao yung tingin mo sa mga bagay at napaparating mo rin yung mga tingin mong mali nilang nagagawa at yung mga tingin mong dapat nila mabago.


And of course, you had those hard-to-get characteristics that made you so loved.

Una, sacrifice. Hindi alam ng marami to pero grabe lang naman ang pagprioritize mo sa mga duties mo. Minsan kasi, ang never magegets ng mga tao ay yung fact na sa tuwing maglilead ka, hindi sapat na isang araw mo lang siya iniisip. Iisipin at gagawin mo siya from the day you start leading until tapos na yung kelangan niyong magawa. Lalu pa sa position mo na hindi natatapos. It was very admirable how you make the word sacrifice so real sometimes na nakakabilib talaga. You adjust to make way for your duties at para magawa mo sila ng tama at ng hindi ka nagkukulang sa effort. You resign to do things just so you can accomplish the job at hand. Hindi maraming tao ang kayang mag-lead ng nauuna sa isipan nila yung duties nila. Hindi maraming tao ay may kayang magsacrifice ng mga bagay para sa iba. Hindi lahat ng tao kayang sumalo ng pagkakamali ng constituents niya at itama ito tapos sa huli ay hindi magagalit o magtatanim ng kahit anong sama ng loob sa mga nagkamali. After all, alam mong leadership was never meant to be something na madaling gawin.

Pangalawa, you uphold democracy very well. Nakakatuwa na alam mong you can't please everybody pero ang lagi mong aim ay yung maplease mo ang majority ng mga tao and to compromise for the minority para hindi sila maiiwan. Oo, hindi ka nangiiwan. Hindi ka gumagawa ng desicions at least na hindi mapapanindigan ng class na ginawa nila.

Pangatlo, hindi ka know it all. Alam mong hindi mo alam kung paano gawin lahat ng bagay kaya marunong ka magtanong. Natutuwa ako ng sobra pag naririnig kong nagcoconsult ka sa ibang tao or nagtatanong ka ng opinion ng ibang tao on what to do. Hindi mo inaassume na kaya mong gawin lahat ng bagay based on what you know lang and you seek advice. More importantly, the final decision stays with you. With this, you become part of the class and not a separate entity that is trying to command it.

Pang-apat, you address everyone's problems like as if it was your own. Hindi mo nga rin siguro mapapansin pero napasok mo lahat ng cliques sa buong class (or ginawa mo bang objective yun?). Haha. Kaya ayan, mas nagagawa mong maging close to your constituents and care for them. Naririnig mo rin kasi sila first hand at nakikinig ka. More importantly, you address people's problems with secrecy. Nakakabilib tuloy na kahit yung mga ganitong klaseng detalye sa class ay inasikaso mo at hindi ka nakulong lang sa mga duties mo.

Panglima, you believe in Him so much na ipinasakamay mo kami sa Kanya. Ipinasa-Diyos mo yung pagiging class natin sa Kanya. Dun pa lang, dapat na ata kaming magpasalamat.


I know that you also had so many lapses as a president to the point na feeling mo minsan marami kang pagkukulang. Pero whatever. You influenced us to accept each other at na tayo-tayo rin naman kasi talaga ang magsasama-sama hanggang doktor na tayo kaya dapat maging matibay yung samahan natin. You influenced us to prioritize this class above any other affiliation. Alam kong alam ng 2014 na kung hindi dahil sa'yo, hindi ganito ka-close at hindi ganito kakaiba ang class natin. Kung hindi dahil sa'yo, 2014 wouldn't have been the same.

Thank you for leaving us with a class that we can be very very very proud to be part of. Dahil sa'yo, wala tayong katapat. :)


Thank you for the three years. And goodluck on your new challenges. :)



3.15.2010

Politics

(Dapat sana sa isa pang multiply blog ko to ipopost pero wala namang makakabasa if ever. So there.)

Hindi kasi ako naniniwala sa Manila Kule tungkol sa theory ng sec gen ng AK kung bakit bumagsak ang percentage of voters ng CM. Well, una, AK naman siya at wala naman talagang masama kung maging biased siya. Yun naman ata ang point kapag may partido ka. Kapag dumating na sa point na kahit within parties eh magkakaiba ng sinusulong yung mga miyembro ng partido, na parang Philippine politics lang, ibig sabihin dapat nang sunugin ang student councils ng UP.

Pero para kasi sakin, nag-assume lang siya. Hello, biased naman siguro masyado ang opinion na "walang nahanap (ang CM students) na alternative kahit sa AK" kaya hindi na lang sila bumoto altogether. Well, you can correct me if I'm wrong at may data talaga to. Haha.

Pero para kasi sakin, AT OPINYION KO LANG TO AT THEORY KO LANG (kasi tinatamad pa ko magsimula magsulat ng letters para sa kung sinu-sino at magresearch. haha.), base sa observations ko bilang part ng College Electoral Board, the biggest reason why the voter turn out was high last year and why it was low this year had nothing to do with the USC elections AT ALL. It was all about affiliations and the MSC elections.

One, both Gawaran and Guinto who ran this year and last year are both unaffiliated.

Two, last year, one affiliated student from CM ran for councilor. This year, only Guadalupe and Fernandez, both unaffiliated (though rumors came about during campaign period that Fernandez is affiliated outside of CM), ran for councilor.

Three, and the most important of all, last year, may kalaban ang mga tumakbo sa MSC. This year, wala.

Last year's elections was phenomenal since it became a very tight race for the positions of presidency and vice presidency - with one fraternity and sorority voting for two candidates and the another fraternity and sorority voting for the other two candidates. I swear, people rushed to the voting precincts not to really vote for people in the USC, but to vote for someone in the MSC in which they were affiliated. And then they would grab the paper for the USC elections, ask us who the med students there were and then vote for them.

I believe it was the fact that people running for positions in the MSC last year, aside from the fact that they were affiliated somehow, had an opponent made more people vote. There was also that question of who you'd prefer. Even if you're unaffiliated, I guess that fact that you can actually choose someone made people more interested, or at least, made them vote.

In this year's elections, all the candidates had no opponents. This took away that "affiliation game" and, for those unaffiliated, that interest to choose someone. After all, even if you vote or not, someone sure will and that would surely be enough for the lone candidate to win.

That also significantly decreased the number of votes from the CM, thus proving to be a big disadvantage to Gawaran who lost by only 83 votes. That's just 8% of the CM population. Imagine if last year's voter turnout (which was 73.93%) - or even if last last year's voter turnout (64%) - happened this year (only 48.14%). Then this whole election thing could have been a different story altogether.

P.S. I don't have any party. And I also acknowledge the fact that there can be other reasons aside from this and that the voter turnout is entirely multi-factorial. Again, just an opinion and a point of view.

----------------------------------------------------------------------------------//

I'm voting for Dick Gordon. You should too. At least, he's the only one credible enough to vote for. At least, he knows the issues and KNOWS HOW TO ACT ON THEM. And he can do a great job.

Think of him as the Raul Roco of this elections - the one you should have voted for, the one you would have voted for, and the one you didn't vote for because you were scared that Fernando Poe would win the elections so you opted for GMA instead (which was hell wrong, btw), and vice-versa. Haha.

Other than that, there are two reasons why voting for him is like the most obvious thing ever:

One, if he wins, the we actually succeeded into putting the right president! And we can expect a hell of a better administration than GMA who managed to destroy the country in nine years. And we can expect action, not altogether drastic change, but a move forward. A MOVE FORWARD FOR CRYING OUT LOUD!!! And my nationalism would go back. Yours too probably. :)

Two, if he looses, well, then you're not gonna be one to blame for the next administration. At least, you would be able to hold your head up high and say: Damn you fellow countrymen! I voted for the right one! You didn't! And then you'd have sufficient reason why you can leave the Philippines. Who wouldn't want that? Haha.

---------------------------------------------------------//

Isang malaking boo sa UP BOR!!!
Put Gonzales back to the Director post of PGH!!

Masyado nang nawalan ang masang Pilipino dahil sa paulit-ulit na pangungurakot ng mga may kayang mangurakot. Pati ba naman PGH? Kalusugan na lang, ipagkakait niyo pa? And for what? For the sake of money??

Katalinuhan at kagalingan na lang ng mga doktor na wiling tumulong sa mga mahihirap, pagsasamantalahan pa. Tsktsk.

(I still believe that the SR still had some degree of resposibility why all this happening though. If only that CRSRS was ammended and a policy for choosing students in good standing was placed, harrassments like this to the office of the SR would never occur. At least, mahihirapan ang admin na ipitin ang SR kung nagpapakamabuting studyante siya. boo.)

2.02.2010

You made the world stop

nangako akong magbablog ako dito eh. LOL.

SABI NI DANE: nung pumasok daw siya ng bslr kanina, habang naka-upo ako sa upuan ko at napatingin sa kanya, biglang tumigil ang mundo ko. Tapos nagslow-mo. At habang dahan-dahan siyang pumapanhik papunta sa kanyang upuan, may hanging biglang umihip at tinangay patalikod ang bago niyang buhok, tila mas binibigyang diin nito ang kagandahan ng babaeng sakin noo'y tumatanglaw. Tapos may mga nalaglag pang hearts. Este butterflies pala dapat. At nagpatuloy iyon hanggang sa maka-upo siya at bumalik ang mundo ko sa dati.

YUNG TOTOONG VERSION KO NG NANGYARI:
Pumasok siya sa bslr nang kulot na yung buhok niya. Kamukha niya si Little Mermaid. Sobrang Bagay. Tapos mabilis ata(?) siya maglakad kaya nagkaroon ng hangin effect yung buhok niya. Parang MTV lang na pilit. Waha. Ayun lang.




LOL. Advance Hapi bday Ariel! :)

2.01.2010

random number 7

kung binabasa mo to ngayon at tingin mo rant lang ako ng rant, eh GAGO ka pala bat ka ba kasi basa ng basa? pwede naman kasing hindi.

--------------------------------

RULE: bawal magcomment sa random posts ko. beh. ang magcocomment panget. at may tae sa pwet. at may putok. tsaka buhok sa leeg. ewww.

----------------------------------------

Pwede naman kasi ako magsinungaling. Oo, magaling ako manlait. As in. By now, alam mo na yun kung magkakilala tayo. At matindi rin ako magcomment - matindi both negatively and positively. Pag hindi ko alam yung topic na pinagkocommentan ko, madalas kung ano mang mabubulalas ng bibig ko eh opinyon ko lang yun - kumbaga apektado yun ng mood, curent events, weather, at kung anu-ano pa - at wala akong pakialam kung feeling mo mali ako o hindi. Kasi nga opinyon ko lang yun at hindi ko naman gamay ang topic.

Kung alam ko yung topic na pinagkocommentan ko, kahit hindi ako master nun pero may alam ako ng konti, ginagamit ko yung konting alam ko para magcomment. From there, I can give destructive or constructive criticism. Kapag spur of the moment, usually destructive criticism muna, like: "shet, ampanget. parang joke lang." Tapos, kung makikinig ka pa, or kung magagalit ka, tsaka ako nagbibigay ng constructive criticism base sa kapipiranggot na alam ko. Kung mali ako, pwede mo naman akong kontrahin kahit pano mo gusto.

Sa pagkakaalala ko, naghanda ako ng mabuti bago ako nagcomment. I tried to be frank and clear with what I meant - hindi nagpaligoy-ligoy at hindi rin nag sugar coat. Diretso lang. I may have used some harsh words, pero bakit naman kasi hindi kung yun naman talaga yung makakapagdala ng gusto kong sabihin. Like, kung wala kang nakikitang buhangin, hindi mo sasabihin na parang hindi mo napansin yung buhangin. Sasabihin mo na wala kang nakita at all kasi yun yung totoo. Akala ko kasi yun naman yung gusto niyo marinig.

If you guys want me to tell a lie, KAYANG-KAYA KO YUN, punyeta naman. Magaling ako umarte. At least, I can try to make people believe that what In say is true, kahit konti lang. KUNG HINDI NIYO GINUSTONG MARINIG YUNG TINGIN KO ABOUT IT EH DI SANA SINABI NIYO. And then, I would have just lied.


Bakit, porket ba my comments entailed more work, ako na ang sinisi niyo?! Ang kapal naman ng mukha niyo. Sana kasi iniisip niyo na binigyan ko kayo ng kalayaan to let it be! YOU GUYS DECIDED TO CONTINUE WORKING. I just gave an opinion kasi tinanong niyo sakin what I think about it. If that affected you all so much, eh di sana sinabi niyo na lang, binato niyo sakin pabalik yung papel and DECIDED TO NOT WORK ON IT ANYMORE.

Kesa nagpakamartir kayong lahat tapos ako sisisihin niyo. I didn't want you guys to work on it anymore. Kaya nga sabi ko ok na eh, if ever di niyo madecide na pagtatrabahuhan niyo pa siya. Tapos sabi niyo pagtatrabahuhan niyo pa rin. Kayo naman nagdecide eh. I just let you guys know what I thought about it. Yun lang.

Tapos ako pa rin mali.

Nasaktan ako. Ulit. Hay. Bat ba kayo ganyan? Lagi na lang akong masama, nakakatakot, mukhang gago at lahat na. Eh minsan naman, wala na talaga kong ginagawang masama eh. :(

People hate criticism for all the wrong reasons - never realizing its potential to show them where they can improve and be better as individuals.

Mula ngayon, wala na kayong matatanggap na comment sakin pwera na lang pag accidental kong nasabi at di ko napigilan. O kaya, sasabihin ko na lang palagi na: "Ang ganda."

Yun naman gusto niyo di ba?

bullshit.

random number 7

kung binabasa mo to ngayon at tingin mo rant lang ako ng rant, eh GAGO ka pala bat ka ba kasi basa ng basa? pwede naman kasing hindi. sinabi ko bang iclick mo yung link, more so basahin yung mga susunod na paragraph? kaya wag ka ring magreklamo kung puro negative ang laman nito kasi yun ang gusto kong isulat eh bakit ba.

--------------------------------

RULE: bawal magcomment sa random posts ko. beh. ang magcocomment panget. at may tae sa pwet. at may putok. tsaka buhok sa leeg. ewww.

----------------------------------------

Pwede naman kasi ako magsinungaling. Oo, magaling ako manlait. As in. By now, alam mo na yun kung magkakilala tayo. At matindi rin ako magcomment - matindi both negatively and positively. Pag hindi ko alam yung topic na pinagkocommentan ko, madalas kung ano mang mabubulalas ng bibig ko eh opinyon ko lang yun - kumbaga apektado yun ng mood, curent events, weather, at kung anu-ano pa - at wala akong pakialam kung feeling mo mali ako o hindi. Kasi nga opinyon ko lang yun at hindi ko naman gamay ang topic.

Kung alam ko yung topic na pinagkocommentan ko, kahit hindi ako master nun pero may alam ako ng konti, ginagamit ko yung konting alam ko para magcomment. From there, I can give destructive or constructive criticism. Kapag spur of the moment, usually destructive criticism muna, like: "shet, ampanget. parang joke lang." Tapos, kung makikinig ka pa, or kung magagalit ka, tsaka ako nagbibigay ng constructive criticism base sa kapipiranggot na alam ko. Kung mali ako, pwede mo naman akong kontrahin kahit pano mo gusto.

Sa pagkakaalala ko, naghanda ako ng mabuti bago ako nagcomment. I tried to be frank and clear with what I meant - hindi nagpaligoy-ligoy at hindi rin nag sugar coat. Diretso lang. I may have used some harsh words, pero bakit naman kasi hindi kung yun naman talaga yung makakapagdala ng gusto kong sabihin. Like, kung wala kang nakikitang buhangin, hindi mo sasabihin na parang hindi mo napansin yung buhangin. Sasabihin mo na wala kang nakita at all kasi yun yung totoo. Akala ko kasi yun naman yung gusto niyo marinig.

If you guys want me to tell a lie, KAYANG-KAYA KO YUN, punyeta naman. Magaling ako umarte. At least, I can try to make people believe that what In say is true, kahit konti lang. KUNG HINDI NIYO GINUSTONG MARINIG YUNG TINGIN KO ABOUT IT EH DI SANA SINABI NIYO. And then, I would have just lied.


Bakit, porket ba my comments entailed more work, ako na ang sinisi niyo?! Ang kapal naman ng mukha niyo. Sana kasi iniisip niyo na binigyan ko kayo ng kalayaan to let it be! YOU GUYS DECIDED TO CONTINUE WORKING. I just gave an opinion kasi tinanong niyo sakin what I think about it. If that affected you all so much, eh di sana sinabi niyo na lang, binato niyo sakin pabalik yung papel and DECIDED TO NOT WORK ON IT ANYMORE.

Kesa nagpakamartir kayong lahat tapos ako sisisihin niyo. I didn't want you guys to work on it anymore. Kaya nga sabi ko ok na eh, if ever di niyo madecide na pagtatrabahuhan niyo pa siya. Tapos sabi niyo pagtatrabahuhan niyo pa rin. Kayo naman nagdecide eh. I just let you guys know what I thought about it. Yun lang.

Tapos ako pa rin mali.

Nasaktan ako. Ulit. Hay.

People hate criticism for all the wrong reasons - never realizing its potential to show them where they can improve and be better as individuals.

Mula ngayon, wala na kayong matatanggap na comment sakin pwera na lang pag accidental kong nasabi at di ko napigilan. O kaya, sasabihin ko na lang palagi na: "Ang ganda."

Yun naman gusto niyo di ba?

bullshit.

random number 7

kung binabasa mo to ngayon at tingin mo rant lang ako ng rant, eh GAGO ka pala bat ka ba kasi basa ng basa? pwede naman kasing hindi. sinabi ko bang iclick mo yung link, more so basahin yung mga susunod na paragraph? kaya wag ka ring magreklamo kung puro negative ang laman nito kasi yun ang gusto kong isulat eh bakit ba.

--------------------------------

RULE: bawal magcomment sa random posts ko. beh. ang magcocomment panget. at may tae sa pwet. at may putok. tsaka buhok sa leeg. ewww.

----------------------------------------

Pwede naman kasi ako magsinungaling. Oo, magaling ako manlait. As in. By now, alam mo na yun kung magkakilala tayo. At matindi rin ako magcomment - matindi both negatively and positively. Pag hindi ko alam yung topic na pinagkocommentan ko, madalas kung ano mang mabubulalas ng bibig ko eh opinyon ko lang yun - kumbaga apektado yun ng mood, curent events, weather, at kung anu-ano pa - at wala akong pakialam kung feeling mo mali ako o hindi. Kasi nga opinyon ko lang yun at hindi ko naman gamay ang topic.

Kung alam ko yung topic na pinagkocommentan ko, kahit hindi ako master nun pero may alam ako ng konti, ginagamit ko yung konting alam ko para magcomment. From there, I can give destructive or constructive criticism. Kapag spur of the moment, usually destructive criticism muna, like: "shet, ampanget. parang joke lang." Tapos, kung makikinig ka pa, or kung magagalit ka, tsaka ako nagbibigay ng constructive criticism base sa kapipiranggot na alam ko. Kung mali ako, pwede mo naman akong kontrahin kahit pano mo gusto.

Sa pagkakaalala ko, naghanda ako ng mabuti bago ako nagcomment. I tried to be frank and clear with what I meant - hindi nagpaligoy-ligoy at hindi rin nag sugar coat. Diretso lang. I may have used some harsh words, pero bakit naman kasi hindi kung yun naman talaga yung makakapagdala ng gusto kong sabihin. Like, kung wala kang nakikitang buhangin, hindi mo sasabihin na parang hindi mo napansin yung buhangin. Sasabihin mo na wala kang nakita at all kasi yun yung totoo. Akala ko kasi yun naman yung gusto niyo marinig.

If you guys want me to tell a lie, KAYANG-KAYA KO YUN, punyeta naman. Magaling ako umarte. At least, I can try to make people believe that what In say is true, kahit konti lang. KUNG HINDI NIYO GINUSTONG MARINIG YUNG TINGIN KO ABOUT IT EH DI SANA SINABI NIYO. And then, I would have just lied.


Bakit, porket ba my comments entailed more work, ako na ang sinisi niyo?! Ang kapal naman ng mukha niyo. Sana kasi iniisip niyo na binigyan ko kayo ng kalayaan to let it be! YOU GUYS DECIDED TO CONTINUE WORKING. I just gave an opinion kasi tinanong niyo sakin what I think about it. If that affected you all so much, eh di sana sinabi niyo na lang, binato niyo sakin pabalik yung papel and DECIDED TO NOT WORK ON IT ANYMORE.

Kesa nagpakamartir kayong lahat tapos ako sisisihin niyo. I didn't want you guys to work on it anymore. Kaya nga sabi ko ok na eh, if ever di niyo madecide na pagtatrabahuhan niyo pa siya. Tapos sabi niyo pagtatrabahuhan niyo pa rin. Kayo naman nagdecide eh. I just let you guys know what I thought about it. Yun lang.

Tapos ako pa rin mali.

Nasaktan ako. Ulit. Hay.

People hate criticism for all the wrong reasons - never realizing its potential to show them where they can improve and be better as individuals.

Mula ngayon, wala na kayong matatanggap na comment sakin pwera na lang pag accidental kong nasabi at di ko napigilan. O kaya, sasabihin ko na lang palagi na: "Ang ganda."

Yun naman gusto niyo di ba?

bullshit.

1.23.2010

random number 6

RULE: bawal magcomment sa random posts ko. beh. ang magcocomment panget. at may tae sa pwet. at may putok. tsaka buhok sa leeg. ewww.

----------------------------------------

Nakakalungkot na nagiging pang-rant na lang lahat ng random posts ko. Letse.

Hindi ko alam pero nainis talaga ako sa inyo. Oo, hidni ko kayo pwedeng awayin dahil matagal pa pagsasamahan natin for sure. Pero pramis, hindi ko alam kung kelan kayo gumawa ng ganung desisyon. Wala akong inagreehang kahit ano, ni wala nga akong nabalitaang may pinagusapan pala. Tapos, with all your ngisi powers, sasabihin niyo sakin, ipagmamalaki niyo yung apparently napagusapan natin, as if spitting at my face na kasalanan ko na kinailangan ng ganung arrangement?!

Bakit, sino bang nangiiwan sa ere. Oo, aaminin ko hindi ko rin naman natatapos yung buong thing kapag iniiwan niyo ko sa ere at may mga trabaho pa ring kelangan niyong gawin once dumating na kayo. But I never thought I was meant to finish all of it. Besides, I almost always get overwhelmed by the amount of work I have to do. But I never fail to make a contribution. Sa apat na beses na ginawa natin ang punyetang iyon, wala ni isa dun ang wala akong natulong.

The last time we did it, marami rin naman ako nagawa bago kayo dumating lahat. At oo, nagtampo ako after we have finished doing it. Kasi naman, wala kayong sensitivity sa work at hand. Actually, yung isang tao lang. Marami na nga ako nagawa, and I was working on it habang kayo ay ginagawa ang mga extra curricular activities niyo na lagi na lang dahilan kung bakit laging parang ako lang ang naiiwang gagawa ng punyetang yun, tapos sakin pa napunta yung pinakamahabang part, tapos oo nga tapos na kayo sa part niyo, pero, at least dun sa isang person concerned, hindi niyo man lang magawang magoffer ng tulong sakin. I actually had to assign that person to do a part for me para matapos na rin ako kasi tapos na naman siya. And the person did, tapos umalis at nagliwaliw. Well, tapos na naman nga siya. Pero alam mo yung feeling na wala man lang willngness to actually finish the job muna bago magliwaliw? I mean, bakit ako andun pa rin ako at gumagawa tapos yung kararating lang na natapos kagad kasi maikli lang naman yung nakuha niyang part eh pwede na magliwaliw??

Kung tutuusin nga, kasumbat-sumbat kayo nung gabing yun eh. At oo, alam kong dapat din sisihin yung kawalan natin ng sistema, pero kasalanan ko lang ba yun? Di ba kasalanan niyo rin kasi tayo naman dapat nagiisip nun? So the mere fact na iniiwan niyo ko lagi to do that, apparently kasi kapag gagawa na tayo nun nagsusulputan extra curricular activities niyo na wala naman kayo kapag manonood kayo ng sine or something else. Oo, pwede na ngang coincidence. At oo, yun naman ang turing ko sa mga yun eh. At kaya nga iniintindi ko lang kayo. Kasi dapat. Kasi tama na intindihin ko lang kayo. Kasi tama na pagbigyan ko kayo kasi responsibilidad niyo rin naman yung pinupuntahan niyo eh.

Pero wag niyo namang iparamdam, ni isumbat, sa akin na wala akong karapatang magtampo, o kahit magpasaring lang sa isang bagay na totoo naman. ANG KAPAL NAMAN SIGURO NG MUKHA NIYONG LAHAT KUNG INISIP NIYONG WALA AKONG KARAPATAN MAGTAMPO. Iniiwan niyo naman talaga ako eh. :(

Sana wala namang sumbatan na nagagalit ako. Oo, ako na palaaway at pessismist. Oo, ako na laging nangongontra. At oo, matalas dila ko. Pero hindi naman ibig sabihin nun na sa tuwing magtatampo o magagalit ako, walang dahilan. Na nagpapaka-palaaway lang ako. Na nagiinarte lang ako. Kasi this time around, may karapatan talaga ako magtampo sa inyo.

WAG NIYONG ISUMBAT SAKIN NA KAYA GUSTO NIYO NG BAGONG SISTEMA AY PARA HINDI NA MAGKATAMPUHAN.

Punyeta kayo. Parang wala lang akong karapatan magtampo ah.

Kung pwede lang magalit sa inyo, ginawa ko na.

Oh well, dalawa lang naman ata sa inyo ang makakabasa nito. I'm sure yung iba masyadong busy.

1.03.2010

random number 4

RULE: bawal magcomment sa random posts ko. beh. ang magcocomment panget. at may tae sa pwet. at may putok. tsaka buhok sa leeg. ewww.

-----------

Sorry. Kelangan na nitong lumabas eh para makapagKUB na ko or else babagsak na talaga ako.

I've never hurt someone so much - so much that when you look back, you'd still see what a bastard you are. I've never hurt You so much, too, in so doing. Ako na ang pinakamababang uri ng tao sa mga oras na to.

I'm sorry...