kung binabasa mo to ngayon at tingin mo rant lang ako ng rant, eh GAGO ka pala bat ka ba kasi basa ng basa? pwede naman kasing hindi. sinabi ko bang iclick mo yung link, more so basahin yung mga susunod na paragraph? kaya wag ka ring magreklamo kung puro negative ang laman nito kasi yun ang gusto kong isulat eh bakit ba.
--------------------------------
RULE: bawal magcomment sa random posts ko. beh. ang magcocomment panget. at may tae sa pwet. at may putok. tsaka buhok sa leeg. ewww.
----------------------------------------
Pwede naman kasi ako magsinungaling. Oo, magaling ako manlait. As in. By now, alam mo na yun kung magkakilala tayo. At matindi rin ako magcomment - matindi both negatively and positively. Pag hindi ko alam yung topic na pinagkocommentan ko, madalas kung ano mang mabubulalas ng bibig ko eh opinyon ko lang yun - kumbaga apektado yun ng mood, curent events, weather, at kung anu-ano pa - at wala akong pakialam kung feeling mo mali ako o hindi. Kasi nga opinyon ko lang yun at hindi ko naman gamay ang topic.
Kung alam ko yung topic na pinagkocommentan ko, kahit hindi ako master nun pero may alam ako ng konti, ginagamit ko yung konting alam ko para magcomment. From there, I can give destructive or constructive criticism. Kapag spur of the moment, usually destructive criticism muna, like: "shet, ampanget. parang joke lang." Tapos, kung makikinig ka pa, or kung magagalit ka, tsaka ako nagbibigay ng constructive criticism base sa kapipiranggot na alam ko. Kung mali ako, pwede mo naman akong kontrahin kahit pano mo gusto.
Sa pagkakaalala ko, naghanda ako ng mabuti bago ako nagcomment. I tried to be frank and clear with what I meant - hindi nagpaligoy-ligoy at hindi rin nag sugar coat. Diretso lang. I may have used some harsh words, pero bakit naman kasi hindi kung yun naman talaga yung makakapagdala ng gusto kong sabihin. Like, kung wala kang nakikitang buhangin, hindi mo sasabihin na parang hindi mo napansin yung buhangin. Sasabihin mo na wala kang nakita at all kasi yun yung totoo. Akala ko kasi yun naman yung gusto niyo marinig.
If you guys want me to tell a lie, KAYANG-KAYA KO YUN, punyeta naman. Magaling ako umarte. At least, I can try to make people believe that what In say is true, kahit konti lang. KUNG HINDI NIYO GINUSTONG MARINIG YUNG TINGIN KO ABOUT IT EH DI SANA SINABI NIYO. And then, I would have just lied.
Bakit, porket ba my comments entailed more work, ako na ang sinisi niyo?! Ang kapal naman ng mukha niyo. Sana kasi iniisip niyo na binigyan ko kayo ng kalayaan to let it be! YOU GUYS DECIDED TO CONTINUE WORKING. I just gave an opinion kasi tinanong niyo sakin what I think about it. If that affected you all so much, eh di sana sinabi niyo na lang, binato niyo sakin pabalik yung papel and DECIDED TO NOT WORK ON IT ANYMORE.
Kesa nagpakamartir kayong lahat tapos ako sisisihin niyo. I didn't want you guys to work on it anymore. Kaya nga sabi ko ok na eh, if ever di niyo madecide na pagtatrabahuhan niyo pa siya. Tapos sabi niyo pagtatrabahuhan niyo pa rin. Kayo naman nagdecide eh. I just let you guys know what I thought about it. Yun lang.
Tapos ako pa rin mali.
Nasaktan ako. Ulit. Hay.
People hate criticism for all the wrong reasons - never realizing its potential to show them where they can improve and be better as individuals.
Mula ngayon, wala na kayong matatanggap na comment sakin pwera na lang pag accidental kong nasabi at di ko napigilan. O kaya, sasabihin ko na lang palagi na: "Ang ganda."
Yun naman gusto niyo di ba?
bullshit.
2.01.2010
random number 7
kung binabasa mo to ngayon at tingin mo rant lang ako ng rant, eh GAGO ka pala bat ka ba kasi basa ng basa? pwede naman kasing hindi. sinabi ko bang iclick mo yung link, more so basahin yung mga susunod na paragraph? kaya wag ka ring magreklamo kung puro negative ang laman nito kasi yun ang gusto kong isulat eh bakit ba.
--------------------------------
RULE: bawal magcomment sa random posts ko. beh. ang magcocomment panget. at may tae sa pwet. at may putok. tsaka buhok sa leeg. ewww.
----------------------------------------
Pwede naman kasi ako magsinungaling. Oo, magaling ako manlait. As in. By now, alam mo na yun kung magkakilala tayo. At matindi rin ako magcomment - matindi both negatively and positively. Pag hindi ko alam yung topic na pinagkocommentan ko, madalas kung ano mang mabubulalas ng bibig ko eh opinyon ko lang yun - kumbaga apektado yun ng mood, curent events, weather, at kung anu-ano pa - at wala akong pakialam kung feeling mo mali ako o hindi. Kasi nga opinyon ko lang yun at hindi ko naman gamay ang topic.
Kung alam ko yung topic na pinagkocommentan ko, kahit hindi ako master nun pero may alam ako ng konti, ginagamit ko yung konting alam ko para magcomment. From there, I can give destructive or constructive criticism. Kapag spur of the moment, usually destructive criticism muna, like: "shet, ampanget. parang joke lang." Tapos, kung makikinig ka pa, or kung magagalit ka, tsaka ako nagbibigay ng constructive criticism base sa kapipiranggot na alam ko. Kung mali ako, pwede mo naman akong kontrahin kahit pano mo gusto.
Sa pagkakaalala ko, naghanda ako ng mabuti bago ako nagcomment. I tried to be frank and clear with what I meant - hindi nagpaligoy-ligoy at hindi rin nag sugar coat. Diretso lang. I may have used some harsh words, pero bakit naman kasi hindi kung yun naman talaga yung makakapagdala ng gusto kong sabihin. Like, kung wala kang nakikitang buhangin, hindi mo sasabihin na parang hindi mo napansin yung buhangin. Sasabihin mo na wala kang nakita at all kasi yun yung totoo. Akala ko kasi yun naman yung gusto niyo marinig.
If you guys want me to tell a lie, KAYANG-KAYA KO YUN, punyeta naman. Magaling ako umarte. At least, I can try to make people believe that what In say is true, kahit konti lang. KUNG HINDI NIYO GINUSTONG MARINIG YUNG TINGIN KO ABOUT IT EH DI SANA SINABI NIYO. And then, I would have just lied.
Bakit, porket ba my comments entailed more work, ako na ang sinisi niyo?! Ang kapal naman ng mukha niyo. Sana kasi iniisip niyo na binigyan ko kayo ng kalayaan to let it be! YOU GUYS DECIDED TO CONTINUE WORKING. I just gave an opinion kasi tinanong niyo sakin what I think about it. If that affected you all so much, eh di sana sinabi niyo na lang, binato niyo sakin pabalik yung papel and DECIDED TO NOT WORK ON IT ANYMORE.
Kesa nagpakamartir kayong lahat tapos ako sisisihin niyo. I didn't want you guys to work on it anymore. Kaya nga sabi ko ok na eh, if ever di niyo madecide na pagtatrabahuhan niyo pa siya. Tapos sabi niyo pagtatrabahuhan niyo pa rin. Kayo naman nagdecide eh. I just let you guys know what I thought about it. Yun lang.
Tapos ako pa rin mali.
Nasaktan ako. Ulit. Hay.
People hate criticism for all the wrong reasons - never realizing its potential to show them where they can improve and be better as individuals.
Mula ngayon, wala na kayong matatanggap na comment sakin pwera na lang pag accidental kong nasabi at di ko napigilan. O kaya, sasabihin ko na lang palagi na: "Ang ganda."
Yun naman gusto niyo di ba?
bullshit.
--------------------------------
RULE: bawal magcomment sa random posts ko. beh. ang magcocomment panget. at may tae sa pwet. at may putok. tsaka buhok sa leeg. ewww.
----------------------------------------
Pwede naman kasi ako magsinungaling. Oo, magaling ako manlait. As in. By now, alam mo na yun kung magkakilala tayo. At matindi rin ako magcomment - matindi both negatively and positively. Pag hindi ko alam yung topic na pinagkocommentan ko, madalas kung ano mang mabubulalas ng bibig ko eh opinyon ko lang yun - kumbaga apektado yun ng mood, curent events, weather, at kung anu-ano pa - at wala akong pakialam kung feeling mo mali ako o hindi. Kasi nga opinyon ko lang yun at hindi ko naman gamay ang topic.
Kung alam ko yung topic na pinagkocommentan ko, kahit hindi ako master nun pero may alam ako ng konti, ginagamit ko yung konting alam ko para magcomment. From there, I can give destructive or constructive criticism. Kapag spur of the moment, usually destructive criticism muna, like: "shet, ampanget. parang joke lang." Tapos, kung makikinig ka pa, or kung magagalit ka, tsaka ako nagbibigay ng constructive criticism base sa kapipiranggot na alam ko. Kung mali ako, pwede mo naman akong kontrahin kahit pano mo gusto.
Sa pagkakaalala ko, naghanda ako ng mabuti bago ako nagcomment. I tried to be frank and clear with what I meant - hindi nagpaligoy-ligoy at hindi rin nag sugar coat. Diretso lang. I may have used some harsh words, pero bakit naman kasi hindi kung yun naman talaga yung makakapagdala ng gusto kong sabihin. Like, kung wala kang nakikitang buhangin, hindi mo sasabihin na parang hindi mo napansin yung buhangin. Sasabihin mo na wala kang nakita at all kasi yun yung totoo. Akala ko kasi yun naman yung gusto niyo marinig.
If you guys want me to tell a lie, KAYANG-KAYA KO YUN, punyeta naman. Magaling ako umarte. At least, I can try to make people believe that what In say is true, kahit konti lang. KUNG HINDI NIYO GINUSTONG MARINIG YUNG TINGIN KO ABOUT IT EH DI SANA SINABI NIYO. And then, I would have just lied.
Bakit, porket ba my comments entailed more work, ako na ang sinisi niyo?! Ang kapal naman ng mukha niyo. Sana kasi iniisip niyo na binigyan ko kayo ng kalayaan to let it be! YOU GUYS DECIDED TO CONTINUE WORKING. I just gave an opinion kasi tinanong niyo sakin what I think about it. If that affected you all so much, eh di sana sinabi niyo na lang, binato niyo sakin pabalik yung papel and DECIDED TO NOT WORK ON IT ANYMORE.
Kesa nagpakamartir kayong lahat tapos ako sisisihin niyo. I didn't want you guys to work on it anymore. Kaya nga sabi ko ok na eh, if ever di niyo madecide na pagtatrabahuhan niyo pa siya. Tapos sabi niyo pagtatrabahuhan niyo pa rin. Kayo naman nagdecide eh. I just let you guys know what I thought about it. Yun lang.
Tapos ako pa rin mali.
Nasaktan ako. Ulit. Hay.
People hate criticism for all the wrong reasons - never realizing its potential to show them where they can improve and be better as individuals.
Mula ngayon, wala na kayong matatanggap na comment sakin pwera na lang pag accidental kong nasabi at di ko napigilan. O kaya, sasabihin ko na lang palagi na: "Ang ganda."
Yun naman gusto niyo di ba?
bullshit.
1.23.2010
random number 6
RULE: bawal magcomment sa random posts ko. beh. ang magcocomment panget. at may tae sa pwet. at may putok. tsaka buhok sa leeg. ewww.
----------------------------------------
Nakakalungkot na nagiging pang-rant na lang lahat ng random posts ko. Letse.
Hindi ko alam pero nainis talaga ako sa inyo. Oo, hidni ko kayo pwedeng awayin dahil matagal pa pagsasamahan natin for sure. Pero pramis, hindi ko alam kung kelan kayo gumawa ng ganung desisyon. Wala akong inagreehang kahit ano, ni wala nga akong nabalitaang may pinagusapan pala. Tapos, with all your ngisi powers, sasabihin niyo sakin, ipagmamalaki niyo yung apparently napagusapan natin, as if spitting at my face na kasalanan ko na kinailangan ng ganung arrangement?!
Bakit, sino bang nangiiwan sa ere. Oo, aaminin ko hindi ko rin naman natatapos yung buong thing kapag iniiwan niyo ko sa ere at may mga trabaho pa ring kelangan niyong gawin once dumating na kayo. But I never thought I was meant to finish all of it. Besides, I almost always get overwhelmed by the amount of work I have to do. But I never fail to make a contribution. Sa apat na beses na ginawa natin ang punyetang iyon, wala ni isa dun ang wala akong natulong.
The last time we did it, marami rin naman ako nagawa bago kayo dumating lahat. At oo, nagtampo ako after we have finished doing it. Kasi naman, wala kayong sensitivity sa work at hand. Actually, yung isang tao lang. Marami na nga ako nagawa, and I was working on it habang kayo ay ginagawa ang mga extra curricular activities niyo na lagi na lang dahilan kung bakit laging parang ako lang ang naiiwang gagawa ng punyetang yun, tapos sakin pa napunta yung pinakamahabang part, tapos oo nga tapos na kayo sa part niyo, pero, at least dun sa isang person concerned, hindi niyo man lang magawang magoffer ng tulong sakin. I actually had to assign that person to do a part for me para matapos na rin ako kasi tapos na naman siya. And the person did, tapos umalis at nagliwaliw. Well, tapos na naman nga siya. Pero alam mo yung feeling na wala man lang willngness to actually finish the job muna bago magliwaliw? I mean, bakit ako andun pa rin ako at gumagawa tapos yung kararating lang na natapos kagad kasi maikli lang naman yung nakuha niyang part eh pwede na magliwaliw??
Kung tutuusin nga, kasumbat-sumbat kayo nung gabing yun eh. At oo, alam kong dapat din sisihin yung kawalan natin ng sistema, pero kasalanan ko lang ba yun? Di ba kasalanan niyo rin kasi tayo naman dapat nagiisip nun? So the mere fact na iniiwan niyo ko lagi to do that, apparently kasi kapag gagawa na tayo nun nagsusulputan extra curricular activities niyo na wala naman kayo kapag manonood kayo ng sine or something else. Oo, pwede na ngang coincidence. At oo, yun naman ang turing ko sa mga yun eh. At kaya nga iniintindi ko lang kayo. Kasi dapat. Kasi tama na intindihin ko lang kayo. Kasi tama na pagbigyan ko kayo kasi responsibilidad niyo rin naman yung pinupuntahan niyo eh.
Pero wag niyo namang iparamdam, ni isumbat, sa akin na wala akong karapatang magtampo, o kahit magpasaring lang sa isang bagay na totoo naman. ANG KAPAL NAMAN SIGURO NG MUKHA NIYONG LAHAT KUNG INISIP NIYONG WALA AKONG KARAPATAN MAGTAMPO. Iniiwan niyo naman talaga ako eh. :(
Sana wala namang sumbatan na nagagalit ako. Oo, ako na palaaway at pessismist. Oo, ako na laging nangongontra. At oo, matalas dila ko. Pero hindi naman ibig sabihin nun na sa tuwing magtatampo o magagalit ako, walang dahilan. Na nagpapaka-palaaway lang ako. Na nagiinarte lang ako. Kasi this time around, may karapatan talaga ako magtampo sa inyo.
WAG NIYONG ISUMBAT SAKIN NA KAYA GUSTO NIYO NG BAGONG SISTEMA AY PARA HINDI NA MAGKATAMPUHAN.
Punyeta kayo. Parang wala lang akong karapatan magtampo ah.
Kung pwede lang magalit sa inyo, ginawa ko na.
Oh well, dalawa lang naman ata sa inyo ang makakabasa nito. I'm sure yung iba masyadong busy.
----------------------------------------
Nakakalungkot na nagiging pang-rant na lang lahat ng random posts ko. Letse.
Hindi ko alam pero nainis talaga ako sa inyo. Oo, hidni ko kayo pwedeng awayin dahil matagal pa pagsasamahan natin for sure. Pero pramis, hindi ko alam kung kelan kayo gumawa ng ganung desisyon. Wala akong inagreehang kahit ano, ni wala nga akong nabalitaang may pinagusapan pala. Tapos, with all your ngisi powers, sasabihin niyo sakin, ipagmamalaki niyo yung apparently napagusapan natin, as if spitting at my face na kasalanan ko na kinailangan ng ganung arrangement?!
Bakit, sino bang nangiiwan sa ere. Oo, aaminin ko hindi ko rin naman natatapos yung buong thing kapag iniiwan niyo ko sa ere at may mga trabaho pa ring kelangan niyong gawin once dumating na kayo. But I never thought I was meant to finish all of it. Besides, I almost always get overwhelmed by the amount of work I have to do. But I never fail to make a contribution. Sa apat na beses na ginawa natin ang punyetang iyon, wala ni isa dun ang wala akong natulong.
The last time we did it, marami rin naman ako nagawa bago kayo dumating lahat. At oo, nagtampo ako after we have finished doing it. Kasi naman, wala kayong sensitivity sa work at hand. Actually, yung isang tao lang. Marami na nga ako nagawa, and I was working on it habang kayo ay ginagawa ang mga extra curricular activities niyo na lagi na lang dahilan kung bakit laging parang ako lang ang naiiwang gagawa ng punyetang yun, tapos sakin pa napunta yung pinakamahabang part, tapos oo nga tapos na kayo sa part niyo, pero, at least dun sa isang person concerned, hindi niyo man lang magawang magoffer ng tulong sakin. I actually had to assign that person to do a part for me para matapos na rin ako kasi tapos na naman siya. And the person did, tapos umalis at nagliwaliw. Well, tapos na naman nga siya. Pero alam mo yung feeling na wala man lang willngness to actually finish the job muna bago magliwaliw? I mean, bakit ako andun pa rin ako at gumagawa tapos yung kararating lang na natapos kagad kasi maikli lang naman yung nakuha niyang part eh pwede na magliwaliw??
Kung tutuusin nga, kasumbat-sumbat kayo nung gabing yun eh. At oo, alam kong dapat din sisihin yung kawalan natin ng sistema, pero kasalanan ko lang ba yun? Di ba kasalanan niyo rin kasi tayo naman dapat nagiisip nun? So the mere fact na iniiwan niyo ko lagi to do that, apparently kasi kapag gagawa na tayo nun nagsusulputan extra curricular activities niyo na wala naman kayo kapag manonood kayo ng sine or something else. Oo, pwede na ngang coincidence. At oo, yun naman ang turing ko sa mga yun eh. At kaya nga iniintindi ko lang kayo. Kasi dapat. Kasi tama na intindihin ko lang kayo. Kasi tama na pagbigyan ko kayo kasi responsibilidad niyo rin naman yung pinupuntahan niyo eh.
Pero wag niyo namang iparamdam, ni isumbat, sa akin na wala akong karapatang magtampo, o kahit magpasaring lang sa isang bagay na totoo naman. ANG KAPAL NAMAN SIGURO NG MUKHA NIYONG LAHAT KUNG INISIP NIYONG WALA AKONG KARAPATAN MAGTAMPO. Iniiwan niyo naman talaga ako eh. :(
Sana wala namang sumbatan na nagagalit ako. Oo, ako na palaaway at pessismist. Oo, ako na laging nangongontra. At oo, matalas dila ko. Pero hindi naman ibig sabihin nun na sa tuwing magtatampo o magagalit ako, walang dahilan. Na nagpapaka-palaaway lang ako. Na nagiinarte lang ako. Kasi this time around, may karapatan talaga ako magtampo sa inyo.
WAG NIYONG ISUMBAT SAKIN NA KAYA GUSTO NIYO NG BAGONG SISTEMA AY PARA HINDI NA MAGKATAMPUHAN.
Punyeta kayo. Parang wala lang akong karapatan magtampo ah.
Kung pwede lang magalit sa inyo, ginawa ko na.
Oh well, dalawa lang naman ata sa inyo ang makakabasa nito. I'm sure yung iba masyadong busy.
1.03.2010
random number 4
RULE: bawal magcomment sa random posts ko. beh. ang magcocomment panget. at may tae sa pwet. at may putok. tsaka buhok sa leeg. ewww.
-----------
Sorry. Kelangan na nitong lumabas eh para makapagKUB na ko or else babagsak na talaga ako.
I've never hurt someone so much - so much that when you look back, you'd still see what a bastard you are. I've never hurt You so much, too, in so doing. Ako na ang pinakamababang uri ng tao sa mga oras na to.
I'm sorry...
-----------
Sorry. Kelangan na nitong lumabas eh para makapagKUB na ko or else babagsak na talaga ako.
I've never hurt someone so much - so much that when you look back, you'd still see what a bastard you are. I've never hurt You so much, too, in so doing. Ako na ang pinakamababang uri ng tao sa mga oras na to.
I'm sorry...
