"Lahat na ng tao galit sayo, di mo ba napapansin?"

sori ah dahil hindi ko napansin.

"Kasi naman nagvolleyball pa eh."

sori po. di ko naman sinasadya na magvolleyball dahil BREAK natin at dahil wala na naman talaga ako SUPPOSSEDLY gagawin.

"Marunong ka mag-guitara? Weh?! Di nga?! Niloloko mo ba ko?!"

wow. mukha ba akong ganun ka-bano?

"Akin na nga yang guitara. Kumanta ka na lang."

sori kung nakakarindi.

"Gusto ko sa isang lalaki yung magaling mag-basketball. Ikaw hindi ka naman marunong kaya yuck.."

fine. sori tanga lang eh.



Sapat na yang mga yan para hindi na ko muli pang ngumiti sa mga susunod na araw.

Actually, wala na akong pake. Ano ngayon kung bano? So? Tao pa rin ako. Kahit walang kwenta, tao pa rin. Ang sama niyo din eh noh.


Gusto ko lang sabihin na kahit actions speak louder than words, words hurt people more than actions do.

Kaya bago kayo magsalita, isipin niyo muna. Kasi hindi niyo alam kung gaano kalaki ang epekto nun sa tao. Pwedeng isang salita lang, sira na ang buong araw ng isang tao. Pwedeng isang salita lang, spat na para kuwestiyunin ng isang tao ang kung sino siya. Isang salita lang ang kailangan para maramdaman niya na handa na siyang tapusin ang buhay niya. Kaya wag kayong ganyan.

Minsan mas maganda pang mag-shut up na lang.