Namimiss ko na ang aking pagkabata

Namimiss ko na yung ryan na nagbabasa. Yung pipilliin ang libro at kaalaman kaysa manood ng TV o kaya mag-internet.

Namimiss ko na yung ryan na puno ng curiosity. Yung uhaw pa sa kaalaman at gustong-gusto matuto.

Namimiss ko na yung ryan na optimistic. Yung alam niya na kahit ano pa mangyari, magiging maganda ang kakalabasan.

Namimiss ko na yung ryan na nagpapahinga pero hindi napapagod at tumitigil. Yung hindi pa marunong sumuko sa pag-abot ng pinakamataas na kaya niya.

Namimiss ko na yung ryan na hindi nakukuntento sa kung nasaan siya ngayon. Yung gumagawa ng paraan para mas makatalon ng mataas.

Namimiss ko na yung ryan na laging nakangiti. Yung hindi marunong malungkot kasi alam niya may bukas pa para bawiin ang lahat.

Namimiss ko na yung ryan na hindi kailangan ng kapal ng mukha para humingi ng tulong kasi alam niya na karapat-dapat pa siya – na hindi pa siya nakakahiya.

Namimiss ko na yung dating ako.
Sabi nila organisms survive because they change. Pero hindi pala dahil lang nakalampas ka sa mga isinambulat na pagsubok sa buhay mo, lahat na ng naging pagbabago sa iyo mabuti.